Ogarnął ją smutek, gdy przypomniała sobie o tych, których straciła, chłód tak straszny, że żaden alkohol nie byłby w stanie jej rozgrzać. Czuła ból tak głęboki, że nie wierzyła, by kiedykolwiek minął. I coś jeszcze. Strach, że jest w to wszystko zamieszana. Czy mogła sprowadzić cierpienie na tych, których kochała? Czy była tej nocy w domu Josha? I co? Przywiozła do swojego domu wiadra krwi? Czy naprawdę, tak jak twierdził Josh, zaniedbała własne dziecko? Matko Boska, nie... Przeszył ją dreszcz. Czy tego wieczoru,

Nie był pewien. Podobnie jak Shana chciała mu dopiec, i to jej się udało. Z pewnością też
Dentz odsuwał się od niej.
Bentz nie był w nastroju. Czuł narastający ból głowy, a ponadto podczas upadku jego
Wygrałaś. – Dla zabawy zamachnął się na nią ręcznikiem i poszedł do łazienki.
będę dłużej owijała w bawełnę, powiem szczerze: strasznie mnie nudzi. – Spojrzała na
O1ivia umierała w duszy, czuła ogrom jej zdrady – psychopatka najpierw się z nimi
Nie! Nie będzie myślała o niczym poza ucieczką. I nie przerazi się skurczów, które
City mieszkał z Jennifer, a na Figueroa, jeśli wierzyć Shanie McIntyre, spotykała się z
Zapaliły się światła w granatowym SUV-ie.
– Proszę. Przyda ci się.
Spojrzał na dziedziniec. Pusty.
zmieniło.
wyrzuty sumienia i stres, pewnie wszystko sobie wyobraziła. Myśli nie dawały jej spokoju.
– Do misji? Po co? Szukasz duchów? – zażartowała i przypomniała mu, że jaskółki co

– Odbywają karę w zakładzie poprawczym?
Uczony przytaknął jakby nigdy nic.
praktycznego zakończenia, do którego doszło już nie w archiwum sądowym, lecz w pałacu
ostatecznie uwolnił siebie dla sztuki. To, co tworzy teraz u siebie w pawilonie numer trzy,
ze szklanymi ścianami i w ogóle pozbawione okien; z wieżyczkami i mahometańskimi
maleńkiego, papierowego, kwadratowego – ni to kopertka, ni to złożona karteczka.
Wszystko poszło tak dobrze, że postanowił nie wracać od razu do domu. Chciał
Szczerze mówiąc, podoba mi się praca policjantki w małym miasteczku. Mam kontakt z
Cóż, próbowałam się modlić, ale, niestety, poryw minął. Poszłam zobaczyć archimandrytę.
– Panie Sergiuszu, kochany, uspokój się pan – łagodnie powiedział Korowin do
jakiego Polina Andriejewna nigdy przedtem u niego nie słyszała. Porywczym gestem
zobaczyłam tylko połowę strasznego rytuału. Lentoczkinowi zbrodniarz zamknął usta na
– Zabiłam człowieka!
Wiosłując swobodną ręką, bohater (mimo wszystko bohater, nie szaleniec, widać to było
– Ale Danny czasem polował, prawda? – zapytał Quincy.